-
1 circumstupeo
circum-stŭpĕo, ēre, v. a., to look around with amazement, to stand amazed, Auct. Aetn. 336 dub. (al. circumstrepit). -
2 stupendus
stŭpeo, ui, ēre, v. n. and a. [Sanscr. stūpas, cumulus; Gr. stupos; Lat. stipes, a block, stump; cf. steibô].I.Neutr., to be struck senseless, to be stunned, benumbed; to be struck aghast, to be astonished, astounded, amazed, confounded, stupefied, etc. (freq. and class.;(β).syn. torpeo): animus lassus curā confectus stupet,
Ter. And. 2, 1, 4:cum hic etiam tum semisomnus, stupri plenus stuperet,
Cic. Verr. 2, 5, 36, § 95:torpescunt scorpiones aconiti tactu stupentque pallentes,
Plin. 27, 2, 2, § 6:haec cum loqueris, nos barones stupemus,
Cic. Fin. 2, 23, 77; cf.:quae cum intuerer stupens,
id. Rep. 6, 18, 18:dum stupet obtutuque haeret defixus in uno,
Verg. A. 1, 495:admiror, stupeo,
Mart. 5, 63, 3:adhuc in oppidis coartatus et stupens,
Cic. Att. 7, 10:vigiles attoniti et stupentibus similes,
Curt. 8, 2, 3.—With gen.:tribuni capti et stupentes animi,
Liv. 6, 38.—With abl. or in with abl.: stupere gaudio Graecus, Cael. ap. Quint. 9, 3, 58:(γ).exspectatione stupere,
Liv. 8, 13, 17:novitate,
Quint. 12, 6, 5:carminibus stupens,
Hor. C. 2, 13, 33:stupet Albius aere,
id. S. 1, 4, 28:laetitiā,
Sen. Herc. Fur. 621:rex subito malo,
Flor. 2, 12:qui stupet in titulis et imaginibus,
Hor. S. 1, 6, 17:stupet in Turno,
Verg. A. 10, 446. —With ad:B.mater ad auditas stupuit voces,
Ov. M. 5, 509:et stupet ad raptus Tyndaris ipsa tuos,
Mart. 12, 52, 6:ad supervacua,
Sen. Ep. 87, 5:ad tam saevam dominationem,
Just. 26, 1, 8.—Transf., of inanimate or abstract things, to be benumbed or stiffened, to be brought to a stand-still, to stop (mostly poet.;II.not in Cic.): multum refert, a fonte bibatur Qui fluit, an pigro quae stupet unda lacu,
Mart. 9, 100, 10:flumina brumā,
Val. Fl. 5, 603:undae,
Sen. Herc. Fur. 763; cf.:ad frigus stupet (vinum), opp. gelascit,
Plin. 14, 21, 27, § 132:stupuitque Ixionis orbis,
Ov. M. 10, 42:ignavo stupuerunt verba palato,
id. Am. 2, 6, 47:stupente ita seditione,
Liv. 28, 25.—Act., to be astonished or amazed at, to wonder at any thing ( poet.; cf.admiror): pars stupet innuptae donum exitiale Minervae,
Verg. A. 2, 31:omnia dum stupet,
Val. Fl. 5, 96:regis delicias,
Mart. 12, 15, 4:dum omnia stupeo,
Petr. 29 al. — Hence, part. fut. pass.: stŭpendus, a, um, wonderful, astonishing, amazing, stupendous:virtutibus stupendus,
Val. Max. 5, 7, 1:virtutum stupenda penetralia,
Nazar. Pan. Const. 6, § 1. -
3 stupeo
stŭpeo, ui, ēre, v. n. and a. [Sanscr. stūpas, cumulus; Gr. stupos; Lat. stipes, a block, stump; cf. steibô].I.Neutr., to be struck senseless, to be stunned, benumbed; to be struck aghast, to be astonished, astounded, amazed, confounded, stupefied, etc. (freq. and class.;(β).syn. torpeo): animus lassus curā confectus stupet,
Ter. And. 2, 1, 4:cum hic etiam tum semisomnus, stupri plenus stuperet,
Cic. Verr. 2, 5, 36, § 95:torpescunt scorpiones aconiti tactu stupentque pallentes,
Plin. 27, 2, 2, § 6:haec cum loqueris, nos barones stupemus,
Cic. Fin. 2, 23, 77; cf.:quae cum intuerer stupens,
id. Rep. 6, 18, 18:dum stupet obtutuque haeret defixus in uno,
Verg. A. 1, 495:admiror, stupeo,
Mart. 5, 63, 3:adhuc in oppidis coartatus et stupens,
Cic. Att. 7, 10:vigiles attoniti et stupentibus similes,
Curt. 8, 2, 3.—With gen.:tribuni capti et stupentes animi,
Liv. 6, 38.—With abl. or in with abl.: stupere gaudio Graecus, Cael. ap. Quint. 9, 3, 58:(γ).exspectatione stupere,
Liv. 8, 13, 17:novitate,
Quint. 12, 6, 5:carminibus stupens,
Hor. C. 2, 13, 33:stupet Albius aere,
id. S. 1, 4, 28:laetitiā,
Sen. Herc. Fur. 621:rex subito malo,
Flor. 2, 12:qui stupet in titulis et imaginibus,
Hor. S. 1, 6, 17:stupet in Turno,
Verg. A. 10, 446. —With ad:B.mater ad auditas stupuit voces,
Ov. M. 5, 509:et stupet ad raptus Tyndaris ipsa tuos,
Mart. 12, 52, 6:ad supervacua,
Sen. Ep. 87, 5:ad tam saevam dominationem,
Just. 26, 1, 8.—Transf., of inanimate or abstract things, to be benumbed or stiffened, to be brought to a stand-still, to stop (mostly poet.;II.not in Cic.): multum refert, a fonte bibatur Qui fluit, an pigro quae stupet unda lacu,
Mart. 9, 100, 10:flumina brumā,
Val. Fl. 5, 603:undae,
Sen. Herc. Fur. 763; cf.:ad frigus stupet (vinum), opp. gelascit,
Plin. 14, 21, 27, § 132:stupuitque Ixionis orbis,
Ov. M. 10, 42:ignavo stupuerunt verba palato,
id. Am. 2, 6, 47:stupente ita seditione,
Liv. 28, 25.—Act., to be astonished or amazed at, to wonder at any thing ( poet.; cf.admiror): pars stupet innuptae donum exitiale Minervae,
Verg. A. 2, 31:omnia dum stupet,
Val. Fl. 5, 96:regis delicias,
Mart. 12, 15, 4:dum omnia stupeo,
Petr. 29 al. — Hence, part. fut. pass.: stŭpendus, a, um, wonderful, astonishing, amazing, stupendous:virtutibus stupendus,
Val. Max. 5, 7, 1:virtutum stupenda penetralia,
Nazar. Pan. Const. 6, § 1. -
4 horrendus
horrĕo, ui, ēre, v. n. and a. [for horseo, kindred to Sanscr. hrish, to stand erect, to bristle], to stand on end, stand erect, to bristle.I.Lit. (for the most part only poet.;II.not in Ciceron. prose): in corpore pili, ut arista in spica hordei, horrent,
Varr. L. L. 6, § 49 Müll.; cf.:et setae densis similes hastilibus horrent,
Ov. M. 8, 285:saepe horrere sacros doluit Latona capillos,
Tib. 2, 3, 23:horrentibus per totum corpus villis,
Plin. 8, 40, 61, § 150:horrentes barbae,
Petr. 99:horrentibus scopulis gradum inferre,
Plin. Pan. 81, 1:horrentes rubi,
Verg. G. 3, 315:horrentibus hastis,
id. A. 10, 178:horrebant densis aspera crura pilis,
Ov. F. 2, 348:rigidis setis,
id. M. 13, 846:horret capillis ut marinus asperis Echinus aut currens aper,
Hor. Epod. 5, 27:pervigil ecce draco squamis crepitantibus horrens Sibilat,
Ov. H. 12, 101: densantur campis horrentia tela virorum, Enn. ap. Prisc. p. 866 P. (Ann. v. 288 Vahl.); cf.: hastis longis campus splendet et horret, id. ap. Macr. S. 6, 4 (Sat. v. 15 Vahl.); imitated Verg. A. 11, 602 Serv.; Liv. 44, 41, 6: mare cum horret fluctibus, is ruffled, rough, Att. ap. Non. 422, 33:duris cautibus horrens Caucasus,
Verg. A. 4, 366:silvis horrentia saxa fragosis,
Ov. M. 4, 778. —Transf.A.To move in an unsteady, shaking manner.1.In gen., to shake, tremble (very rare):2.corpus ut impulsae segetes Aquilonibus horret,
Ov. H. 10, 139; cf. horresco.—In partic.a.To shake, shiver with cold, rigere ( poet. and very rare):b.saepe etiam dominae, quamvis horrebis et ipse, Algentis manus est calfacienda sinu,
Ov. A. A. 2, 213:horrenti tunicam non reddere servo,
Juv. 1, 93:sola pruinosis horret facundia pannis,
Petr. 83.—To tremble, shudder, quake with fright; more freq. as a verb. act., with an object, to shudder or be frightened at, to tremble at, be afraid of (the class. signif. of the word, equally freq. in prose and poetry; cf.: exsecror, abominor, aversor, abhorreo, odi, exhorresco).(α).Absol.:(β).totus, Parmeno, Tremo horreoque, postquam aspexi hanc,
Ter. Eun. 1, 2, 4: Ph. Extimuit tum illa? Me. Horret corpus, cor salit, Plaut. Cist. 2, 3, 9:arrectis auribus horrent Quadrupedes monstrique metu turbantur,
Ov. M. 15, 516:scilicet horreres majoraque monstra putares, si mulier vitulum ederet,
Juv. 2, 122.—With acc.:(γ).si qui imbecillius horrent dolorem et reformidant,
Cic. Tusc. 5, 30, 85:deorum (conscientiam) horrere,
id. Fin. 1, 16, 51:judicium et crimen,
id. Verr. 2, 5, 29, § 74; cf.:ingrati animi crimen,
id. Att. 9, 2, A, 2:ipsam victoriam,
id. Fam. 7, 3, 2: Ariovisti crudelitatem, * Caes. B. G. 1, 32, 4:nomen ipsum accusatoris,
Quint. 12, 7, 1:fragilitatis humanae vires,
Plin. Pan. 27, 1:pauperiem,
Hor. S. 2, 5, 9:onus,
id. Ep. 1, 17, 39:iratum mare,
id. Epod. 2, 6:nutum divitis,
id. Ep. 1, 18, 11:strictas secures trepida cervice,
Sil. 6, 695 et saep.:te Negligit aut horret,
Hor. Ep. 1, 7, 64; cf.:quem dives amicus odit et horret,
id. ib. 1, 18, 25:horrent admotas vulnera cruda manus,
Ov. P. 1, 3, 16:aciem ac tela horrere,
Liv. 21, 53, 2; Curt. 7, 8, 4; 9, 2, 33:illam, quam laudibus effert, horrere,
to loathe, Juv. 6, 183. —With an inf. or relat.-clause:(δ).ego vestris armis armatus non horrui in hunc locum progredi,
Cic. Agr. 2, 37, 101:horreo dicere,
Liv. 7, 40, 9:horret animus referre,
id. 2, 37, 6; 28, 29, 4; Lact. 7, 15, 11; 6, 17, 7:dominatio tanto in odio est omnibus, ut quorsus eruptura sit, horreamus,
Cic. Att. 2, 21, 1; 1, 27, 1:quemadmodum accepturi sitis, horreo,
id. Phil. 7, 3, 8.—With ne:c.eo plus horreo, ne illae magis res nos ceperint, quam nos illas,
Liv. 34, 4, 3.—To shudder with amazement, to be astonished, amazed (very rare):B.quae mehercule ego, Crasse, cum tractantur in causis, horrere soleo,
Cic. de Or. 2, 45, 188:animo horrere,
id. Dom. 55, 140:cogitatione,
Curt. 9, 6, 12; cf. horrendus, 2.—To be of a rough or frightful appearance; to look rough, look frightful; to be terrible, dreadful, horrid (rare; mostly poet.):2.possetne uno tempore florere, deinde vicissim horrere terra,
Cic. N. D. 2, 7, 19: quaedam loca frigoribus hiemis intolerabiliter horrent, Col. 1, 4, 9; German. Progn. 2, 158; cf.: nec fera tempestas toto tamen horret in anno. Ov. F. 1, 495:Phoebus,
Stat. Th. 4, 1.—Trop.:A.horrebant saevis omnia verba minis,
Ov. R. Am. 664.—Hence,horrens, entis, P. a. (acc. to I.), bristly, shaggy, rough ( poet. and very rare):B.horrens Arcadius sus,
Lucr. 5, 25:horrentique atrum nemus imminet umbra,
Verg. A. 1, 165:horrentes Marte Latinos,
id. ib. 10, 237:horrensque feris altaribus Esus,
Luc. 1, 445.—hor-rendus, a, um, P. a.1.(Acc. to II. A. 2. b.) Dreadful, terrible, fearful, terrific, horrible (mostly poet. and in post-Aug. prose):2.horrendum et dictu video mirabile monstrum,
Verg. A. 3, 26:truces horrendaeque imagines,
Plin. Pan. 52, 5:silva invia atque horrenda,
Liv. 9, 36, 1:Roma,
Hor. C. 3, 3, 45:rabies,
id. S. 2, 3, 323:diluvies,
id. C. 4, 14, 27:tempestas (with foeda),
Vell. 2, 100, 2:nox,
Ov. F. 6, 140:vox,
Val. Fl. 1, 210; cf.:lex erat horrendi carminis,
Liv. 1, 26, 6:juvenis Parthis horrendus,
Hor. S. 2, 5, 62:pallor utrasque Fecerat horrendas aspectu,
id. ib. 1, 8, 26:res horrenda relatu,
Ov. M. 15, 298:horrendum dictu!
Verg. A. 4, 454.— Neutr. adv.:belua Lernae Horrendum stridens,
Verg. A. 6, 288:arma Horrendum sonuere,
id. ib. 9, 732;12, 700: intonet horrendum,
Juv. 6, 485.— Plur.:horrenda circumsonantibus Alemannis,
Amm. 27, 10, 10.—In a good sense, wonderful, awful, venerable ( poet.):horrenda virgo (Camilla),
Verg. A. 11, 507:horrendae procul secreta Sibyllae,
id. ib. 6, 10:tectum augustum, ingens... Horrendum silvis et religione parentum,
id. ib. 7, 172. — Adv.: horrendē, dreadfully, Vulg. Sap. 6, 5; 17, 3. -
5 horrens
horrĕo, ui, ēre, v. n. and a. [for horseo, kindred to Sanscr. hrish, to stand erect, to bristle], to stand on end, stand erect, to bristle.I.Lit. (for the most part only poet.;II.not in Ciceron. prose): in corpore pili, ut arista in spica hordei, horrent,
Varr. L. L. 6, § 49 Müll.; cf.:et setae densis similes hastilibus horrent,
Ov. M. 8, 285:saepe horrere sacros doluit Latona capillos,
Tib. 2, 3, 23:horrentibus per totum corpus villis,
Plin. 8, 40, 61, § 150:horrentes barbae,
Petr. 99:horrentibus scopulis gradum inferre,
Plin. Pan. 81, 1:horrentes rubi,
Verg. G. 3, 315:horrentibus hastis,
id. A. 10, 178:horrebant densis aspera crura pilis,
Ov. F. 2, 348:rigidis setis,
id. M. 13, 846:horret capillis ut marinus asperis Echinus aut currens aper,
Hor. Epod. 5, 27:pervigil ecce draco squamis crepitantibus horrens Sibilat,
Ov. H. 12, 101: densantur campis horrentia tela virorum, Enn. ap. Prisc. p. 866 P. (Ann. v. 288 Vahl.); cf.: hastis longis campus splendet et horret, id. ap. Macr. S. 6, 4 (Sat. v. 15 Vahl.); imitated Verg. A. 11, 602 Serv.; Liv. 44, 41, 6: mare cum horret fluctibus, is ruffled, rough, Att. ap. Non. 422, 33:duris cautibus horrens Caucasus,
Verg. A. 4, 366:silvis horrentia saxa fragosis,
Ov. M. 4, 778. —Transf.A.To move in an unsteady, shaking manner.1.In gen., to shake, tremble (very rare):2.corpus ut impulsae segetes Aquilonibus horret,
Ov. H. 10, 139; cf. horresco.—In partic.a.To shake, shiver with cold, rigere ( poet. and very rare):b.saepe etiam dominae, quamvis horrebis et ipse, Algentis manus est calfacienda sinu,
Ov. A. A. 2, 213:horrenti tunicam non reddere servo,
Juv. 1, 93:sola pruinosis horret facundia pannis,
Petr. 83.—To tremble, shudder, quake with fright; more freq. as a verb. act., with an object, to shudder or be frightened at, to tremble at, be afraid of (the class. signif. of the word, equally freq. in prose and poetry; cf.: exsecror, abominor, aversor, abhorreo, odi, exhorresco).(α).Absol.:(β).totus, Parmeno, Tremo horreoque, postquam aspexi hanc,
Ter. Eun. 1, 2, 4: Ph. Extimuit tum illa? Me. Horret corpus, cor salit, Plaut. Cist. 2, 3, 9:arrectis auribus horrent Quadrupedes monstrique metu turbantur,
Ov. M. 15, 516:scilicet horreres majoraque monstra putares, si mulier vitulum ederet,
Juv. 2, 122.—With acc.:(γ).si qui imbecillius horrent dolorem et reformidant,
Cic. Tusc. 5, 30, 85:deorum (conscientiam) horrere,
id. Fin. 1, 16, 51:judicium et crimen,
id. Verr. 2, 5, 29, § 74; cf.:ingrati animi crimen,
id. Att. 9, 2, A, 2:ipsam victoriam,
id. Fam. 7, 3, 2: Ariovisti crudelitatem, * Caes. B. G. 1, 32, 4:nomen ipsum accusatoris,
Quint. 12, 7, 1:fragilitatis humanae vires,
Plin. Pan. 27, 1:pauperiem,
Hor. S. 2, 5, 9:onus,
id. Ep. 1, 17, 39:iratum mare,
id. Epod. 2, 6:nutum divitis,
id. Ep. 1, 18, 11:strictas secures trepida cervice,
Sil. 6, 695 et saep.:te Negligit aut horret,
Hor. Ep. 1, 7, 64; cf.:quem dives amicus odit et horret,
id. ib. 1, 18, 25:horrent admotas vulnera cruda manus,
Ov. P. 1, 3, 16:aciem ac tela horrere,
Liv. 21, 53, 2; Curt. 7, 8, 4; 9, 2, 33:illam, quam laudibus effert, horrere,
to loathe, Juv. 6, 183. —With an inf. or relat.-clause:(δ).ego vestris armis armatus non horrui in hunc locum progredi,
Cic. Agr. 2, 37, 101:horreo dicere,
Liv. 7, 40, 9:horret animus referre,
id. 2, 37, 6; 28, 29, 4; Lact. 7, 15, 11; 6, 17, 7:dominatio tanto in odio est omnibus, ut quorsus eruptura sit, horreamus,
Cic. Att. 2, 21, 1; 1, 27, 1:quemadmodum accepturi sitis, horreo,
id. Phil. 7, 3, 8.—With ne:c.eo plus horreo, ne illae magis res nos ceperint, quam nos illas,
Liv. 34, 4, 3.—To shudder with amazement, to be astonished, amazed (very rare):B.quae mehercule ego, Crasse, cum tractantur in causis, horrere soleo,
Cic. de Or. 2, 45, 188:animo horrere,
id. Dom. 55, 140:cogitatione,
Curt. 9, 6, 12; cf. horrendus, 2.—To be of a rough or frightful appearance; to look rough, look frightful; to be terrible, dreadful, horrid (rare; mostly poet.):2.possetne uno tempore florere, deinde vicissim horrere terra,
Cic. N. D. 2, 7, 19: quaedam loca frigoribus hiemis intolerabiliter horrent, Col. 1, 4, 9; German. Progn. 2, 158; cf.: nec fera tempestas toto tamen horret in anno. Ov. F. 1, 495:Phoebus,
Stat. Th. 4, 1.—Trop.:A.horrebant saevis omnia verba minis,
Ov. R. Am. 664.—Hence,horrens, entis, P. a. (acc. to I.), bristly, shaggy, rough ( poet. and very rare):B.horrens Arcadius sus,
Lucr. 5, 25:horrentique atrum nemus imminet umbra,
Verg. A. 1, 165:horrentes Marte Latinos,
id. ib. 10, 237:horrensque feris altaribus Esus,
Luc. 1, 445.—hor-rendus, a, um, P. a.1.(Acc. to II. A. 2. b.) Dreadful, terrible, fearful, terrific, horrible (mostly poet. and in post-Aug. prose):2.horrendum et dictu video mirabile monstrum,
Verg. A. 3, 26:truces horrendaeque imagines,
Plin. Pan. 52, 5:silva invia atque horrenda,
Liv. 9, 36, 1:Roma,
Hor. C. 3, 3, 45:rabies,
id. S. 2, 3, 323:diluvies,
id. C. 4, 14, 27:tempestas (with foeda),
Vell. 2, 100, 2:nox,
Ov. F. 6, 140:vox,
Val. Fl. 1, 210; cf.:lex erat horrendi carminis,
Liv. 1, 26, 6:juvenis Parthis horrendus,
Hor. S. 2, 5, 62:pallor utrasque Fecerat horrendas aspectu,
id. ib. 1, 8, 26:res horrenda relatu,
Ov. M. 15, 298:horrendum dictu!
Verg. A. 4, 454.— Neutr. adv.:belua Lernae Horrendum stridens,
Verg. A. 6, 288:arma Horrendum sonuere,
id. ib. 9, 732;12, 700: intonet horrendum,
Juv. 6, 485.— Plur.:horrenda circumsonantibus Alemannis,
Amm. 27, 10, 10.—In a good sense, wonderful, awful, venerable ( poet.):horrenda virgo (Camilla),
Verg. A. 11, 507:horrendae procul secreta Sibyllae,
id. ib. 6, 10:tectum augustum, ingens... Horrendum silvis et religione parentum,
id. ib. 7, 172. — Adv.: horrendē, dreadfully, Vulg. Sap. 6, 5; 17, 3. -
6 horreo
horrĕo, ui, ēre, v. n. and a. [for horseo, kindred to Sanscr. hrish, to stand erect, to bristle], to stand on end, stand erect, to bristle.I.Lit. (for the most part only poet.;II.not in Ciceron. prose): in corpore pili, ut arista in spica hordei, horrent,
Varr. L. L. 6, § 49 Müll.; cf.:et setae densis similes hastilibus horrent,
Ov. M. 8, 285:saepe horrere sacros doluit Latona capillos,
Tib. 2, 3, 23:horrentibus per totum corpus villis,
Plin. 8, 40, 61, § 150:horrentes barbae,
Petr. 99:horrentibus scopulis gradum inferre,
Plin. Pan. 81, 1:horrentes rubi,
Verg. G. 3, 315:horrentibus hastis,
id. A. 10, 178:horrebant densis aspera crura pilis,
Ov. F. 2, 348:rigidis setis,
id. M. 13, 846:horret capillis ut marinus asperis Echinus aut currens aper,
Hor. Epod. 5, 27:pervigil ecce draco squamis crepitantibus horrens Sibilat,
Ov. H. 12, 101: densantur campis horrentia tela virorum, Enn. ap. Prisc. p. 866 P. (Ann. v. 288 Vahl.); cf.: hastis longis campus splendet et horret, id. ap. Macr. S. 6, 4 (Sat. v. 15 Vahl.); imitated Verg. A. 11, 602 Serv.; Liv. 44, 41, 6: mare cum horret fluctibus, is ruffled, rough, Att. ap. Non. 422, 33:duris cautibus horrens Caucasus,
Verg. A. 4, 366:silvis horrentia saxa fragosis,
Ov. M. 4, 778. —Transf.A.To move in an unsteady, shaking manner.1.In gen., to shake, tremble (very rare):2.corpus ut impulsae segetes Aquilonibus horret,
Ov. H. 10, 139; cf. horresco.—In partic.a.To shake, shiver with cold, rigere ( poet. and very rare):b.saepe etiam dominae, quamvis horrebis et ipse, Algentis manus est calfacienda sinu,
Ov. A. A. 2, 213:horrenti tunicam non reddere servo,
Juv. 1, 93:sola pruinosis horret facundia pannis,
Petr. 83.—To tremble, shudder, quake with fright; more freq. as a verb. act., with an object, to shudder or be frightened at, to tremble at, be afraid of (the class. signif. of the word, equally freq. in prose and poetry; cf.: exsecror, abominor, aversor, abhorreo, odi, exhorresco).(α).Absol.:(β).totus, Parmeno, Tremo horreoque, postquam aspexi hanc,
Ter. Eun. 1, 2, 4: Ph. Extimuit tum illa? Me. Horret corpus, cor salit, Plaut. Cist. 2, 3, 9:arrectis auribus horrent Quadrupedes monstrique metu turbantur,
Ov. M. 15, 516:scilicet horreres majoraque monstra putares, si mulier vitulum ederet,
Juv. 2, 122.—With acc.:(γ).si qui imbecillius horrent dolorem et reformidant,
Cic. Tusc. 5, 30, 85:deorum (conscientiam) horrere,
id. Fin. 1, 16, 51:judicium et crimen,
id. Verr. 2, 5, 29, § 74; cf.:ingrati animi crimen,
id. Att. 9, 2, A, 2:ipsam victoriam,
id. Fam. 7, 3, 2: Ariovisti crudelitatem, * Caes. B. G. 1, 32, 4:nomen ipsum accusatoris,
Quint. 12, 7, 1:fragilitatis humanae vires,
Plin. Pan. 27, 1:pauperiem,
Hor. S. 2, 5, 9:onus,
id. Ep. 1, 17, 39:iratum mare,
id. Epod. 2, 6:nutum divitis,
id. Ep. 1, 18, 11:strictas secures trepida cervice,
Sil. 6, 695 et saep.:te Negligit aut horret,
Hor. Ep. 1, 7, 64; cf.:quem dives amicus odit et horret,
id. ib. 1, 18, 25:horrent admotas vulnera cruda manus,
Ov. P. 1, 3, 16:aciem ac tela horrere,
Liv. 21, 53, 2; Curt. 7, 8, 4; 9, 2, 33:illam, quam laudibus effert, horrere,
to loathe, Juv. 6, 183. —With an inf. or relat.-clause:(δ).ego vestris armis armatus non horrui in hunc locum progredi,
Cic. Agr. 2, 37, 101:horreo dicere,
Liv. 7, 40, 9:horret animus referre,
id. 2, 37, 6; 28, 29, 4; Lact. 7, 15, 11; 6, 17, 7:dominatio tanto in odio est omnibus, ut quorsus eruptura sit, horreamus,
Cic. Att. 2, 21, 1; 1, 27, 1:quemadmodum accepturi sitis, horreo,
id. Phil. 7, 3, 8.—With ne:c.eo plus horreo, ne illae magis res nos ceperint, quam nos illas,
Liv. 34, 4, 3.—To shudder with amazement, to be astonished, amazed (very rare):B.quae mehercule ego, Crasse, cum tractantur in causis, horrere soleo,
Cic. de Or. 2, 45, 188:animo horrere,
id. Dom. 55, 140:cogitatione,
Curt. 9, 6, 12; cf. horrendus, 2.—To be of a rough or frightful appearance; to look rough, look frightful; to be terrible, dreadful, horrid (rare; mostly poet.):2.possetne uno tempore florere, deinde vicissim horrere terra,
Cic. N. D. 2, 7, 19: quaedam loca frigoribus hiemis intolerabiliter horrent, Col. 1, 4, 9; German. Progn. 2, 158; cf.: nec fera tempestas toto tamen horret in anno. Ov. F. 1, 495:Phoebus,
Stat. Th. 4, 1.—Trop.:A.horrebant saevis omnia verba minis,
Ov. R. Am. 664.—Hence,horrens, entis, P. a. (acc. to I.), bristly, shaggy, rough ( poet. and very rare):B.horrens Arcadius sus,
Lucr. 5, 25:horrentique atrum nemus imminet umbra,
Verg. A. 1, 165:horrentes Marte Latinos,
id. ib. 10, 237:horrensque feris altaribus Esus,
Luc. 1, 445.—hor-rendus, a, um, P. a.1.(Acc. to II. A. 2. b.) Dreadful, terrible, fearful, terrific, horrible (mostly poet. and in post-Aug. prose):2.horrendum et dictu video mirabile monstrum,
Verg. A. 3, 26:truces horrendaeque imagines,
Plin. Pan. 52, 5:silva invia atque horrenda,
Liv. 9, 36, 1:Roma,
Hor. C. 3, 3, 45:rabies,
id. S. 2, 3, 323:diluvies,
id. C. 4, 14, 27:tempestas (with foeda),
Vell. 2, 100, 2:nox,
Ov. F. 6, 140:vox,
Val. Fl. 1, 210; cf.:lex erat horrendi carminis,
Liv. 1, 26, 6:juvenis Parthis horrendus,
Hor. S. 2, 5, 62:pallor utrasque Fecerat horrendas aspectu,
id. ib. 1, 8, 26:res horrenda relatu,
Ov. M. 15, 298:horrendum dictu!
Verg. A. 4, 454.— Neutr. adv.:belua Lernae Horrendum stridens,
Verg. A. 6, 288:arma Horrendum sonuere,
id. ib. 9, 732;12, 700: intonet horrendum,
Juv. 6, 485.— Plur.:horrenda circumsonantibus Alemannis,
Amm. 27, 10, 10.—In a good sense, wonderful, awful, venerable ( poet.):horrenda virgo (Camilla),
Verg. A. 11, 507:horrendae procul secreta Sibyllae,
id. ib. 6, 10:tectum augustum, ingens... Horrendum silvis et religione parentum,
id. ib. 7, 172. — Adv.: horrendē, dreadfully, Vulg. Sap. 6, 5; 17, 3. -
7 hiō
hiō āvī, ātus, āre [HI-], to open, stand open, gape: (calor) venas adstringit hiantīs, V.: concha hians: flos hiat pratis, Pr.: hianti ore, Cu.— To open the mouth, gape, yawn: inceptus clamor frustratur hiantīs, V.: leo inmane hians, V.: lupus hic Captus hiet, H.—Fig., of speech, to leave a hiatus, be loosely connected: qui (poetae) saepe hiabant: concursūs hiantes: hiantia loqui: hians compositio, Ta.— To gape with wonder, be eager, long, be amazed: utrum ea (domus) patere an hiare ac poscere aliquid videtur?: corvum deludet hiantem, i. e. the legacy-hunter, H.: ad magnitudinem praemiorum, Ta.: carmen hiare lyrā, breathe, Pr.* * *hiare, hiavi, hiatus Vbe wide open, gape; be greedy for; be open-mouthed (with astonishment, etc) -
8 in-hiō
in-hiō āvī, ātus, āre, to stand open, gape, gaze, be amazed: inhians Cerberus, V.: attonitis inhians animis, V.: uberibus lupinis inhians: postīs, gape at, V.—To gaze eagerly, regard longingly: congestis undique saccis Indormis inhians, H. -
9 circumstupeo
circumstupere, circumstupui, - V INTRANShang sluggishly round; look around with amazement, stand around amazed (L+S) -
10 hio
hĭo, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [weakened from CHAÔ, chainô, chaskô; cf. Germ. gähnen].I. A.Lit.1.In gen. (mostly poet. and in post-Aug. prose): hiavit humus multa, Sall. Fragm. ap. Non. 318, 29; cf.:2.(calor) venas astringit hiantes,
Verg. G. 1, 91:vasti specus hiant defractis membris (colossi Rhodii),
Plin. 34, 7, 18, § 41; Hor. Epod. 8, 5:nec flos ullus hiat pratis,
Prop. 4 (5), 2, 45; cf.:hiantia lilia,
Ov. A. A. 2, 115:quercum patulis rimis hiantem,
Gell. 15, 16, 2: Ch. Qui potuit videre? Ac. Oculis. Ch. Quo pacto? Ac. Hem hiantibus, Plaut. Merc. 1, 2, 71:oculi hiantes,
Plin. 11, 37, 52, § 139:cum pisciculi in concham hiantem innataverunt,
Cic. N. D. 2, 48, 123.—In partic., to open the mouth, to gape, yawn:B.inceptus clamor frustratur hiantes,
Verg. A. 6, 493:perdices hiantes, exserta lingua aestuant,
Plin. 10, 33, 51, § 102:trochilos crocodilum invitat ad hiandum pabuli sui gratia,
id. 8, 25, 37, § 90:leo immane hians,
Verg. A. 10, 726:lupus (piscis) hic Tiberinus an alto Captus hiet,
Hor. S. 2, 2, 32:profluentem aquam hianti ore captantes,
Curt. 4, 16.—Trop.1.Of speech, to be badly connected, to leave a hiatus:2.qui (vocalium concursus) cum accidit, hiat et intersistit et quasi laborat oratio,
Quint. 9, 4, 33; cf.:hiare semper vocalibus,
id. ib. 20; and:qui (poëtae), ut versum facerent, saepe hiabant: ut Naevius: Vos qui accolitis Histrum fluvium atque algidam, etc.,
Cic. Or. 45, 152; cf.also: crebrae vocalium concursiones, quae vastam atque hiantem orationem reddunt,
Auct. Her. 4, 12, 18; and:concursus hiantes,
Cic. Part. Or. 6, 21:aspera et dura et dissoluta et hians oratio,
Quint. 8, 6, 62:hians compositio,
Tac. Or. 21:hiantia loqui,
Cic. Or. 9, 32.—(Acc. to I. A. 2.) To gape, with longing, wonder, or curiosity; to be eager, to long for any thing; to be amazed:II.huic homini si cujus domus patet, utrum ea patere an hiare ac poscere aliquid videtur?
Cic. Verr. 2, 3, 4, § 8:canis semper ad spem futuri hiat,
Sen. Ep. 72 med.; cf.:corvum deludet hiantem,
i. e. the legacy-hunter, Hor. S. 2, 5, 56:ne facies (equi) emptorem inducat hiantem,
id. ib. 1, 2, 88:quem ducit hiantem Cretata ambitio,
Pers. 5, 176:avaritiā semper hiante esse,
Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134; cf. Tac. H. 1, 12 fin.:hunc plausus hiantem Per cuneos... Corripuit,
Verg. G. 2, 508:luxus et ignavia lacerabat hiantem Desidia populum,
Sil. 11, 35.—Act., to spew out ( poet. and very rare):B.subitos ex ore cruores Saucia tigris hiat,
i. e. spits, emits, Val. Fl. 6, 706.—To bawl out, utter, sing:fabula seu maesto ponatur hianda tragoedo,
Pers. 5, 3:carmen lyra,
plays, Prop. 2, 31, 6 (3, 29, 6 M.).
См. также в других словарях:
amazed — adj. VERBS ▪ be, look, seem, sound, stand ADVERB ▪ absolutely, completely, just, pretty … Collocations dictionary
Maybe I'm Amazed — Song by Paul McCartney from the album McCartney Released 17 April 1970 Genre Rock Language English … Wikipedia
Mount Horeb, Wisconsin — Village Location of Mount Horeb, Wisconsin … Wikipedia
Horatio Hornblower — Admiral of the Fleet Horatio Hornblower, 1st Baron Hornblower, GCB, is a fictional protagonist of a series of novels by C. S. Forester, and later the subject of films and television programs. Ernest Hemingway is quoted as saying, I recommend… … Wikipedia
Everything Glorious — Infobox Album | Name = Passion: Everything Glorious Type = Album Artist = Passion Released = 27 May 2006 Recorded = January 2006 Passion Conference Nashville, TN, Genre = Contemporary Christian Length = Over 70 Minutes Label = Producer = Reviews … Wikipedia
Charles H. Gabriel — Charles Hutchinson Gabriel (August 18, 1856, Wilton, Iowa – September 14, 1932, Hollywood, California) was a writer of gospel songs and composer of gospel tunes. He is said to have written and/or composed between 7,000 and 8,000 songs[1], many of … Wikipedia
abash — [14] Abash shares a common ancestry with abeyance [16], although the latter underwent an about turn in meaning in the 17th century which disguises their relationship. They go back to a Latin verb batāre, meaning ‘yawn’ or ‘gape’. This was… … The Hutchinson dictionary of word origins
abash — [14] Abash shares a common ancestry with abeyance [16], although the latter underwent an about turn in meaning in the 17th century which disguises their relationship. They go back to a Latin verb batāre, meaning ‘yawn’ or ‘gape’. This was… … Word origins
James Paul McCartney — Sir James Paul McCartney, MBE (* 18. Juni 1942 in Liverpool) ist ein englischer Musiker. Bekannt wurde er als Komponist, Sänger und Bassist der Beatles. Paul McCartney bei einem Konzert in Prag (Juni 2004) … Deutsch Wikipedia
Wings (band) — This article is about the 1970 s band. For the American band, see Wings (1968 band). Wings Wings, 1975. L R: Joe English, Denny Laine, Linda McCartney, Jimmy McCulloch, and Paul McCartney. Background information Origin … Wikipedia
Mull of Kintyre (song) — Mull of Kintyre Single by Wings B side Girls School Released 11 November 19 … Wikipedia